معیار شناسی جواز توسل به زور در صورت نقض فاحش و گسترده حقوق بشر

اصل منع توسل به زور بارزترین اصلی است که در حقوق بین الملل عرفی به عنوان قاعده آمره شناخته شده است در مقابل جواز توسل به زور درصورت نقض فاحش و گسترده حقوق بشرنیز به عنوان مفهومی جدیددر حقوق بین الملل مطرح شده است هدف این مقاله ، معیار شناسی جواز توسل به زور در صورت نقض فاحش و گسترده حقوق بشراست.در بررسی موضوع از روش توصیفی- تحلیلی و از منابع کتابخانه ای واسناد بین المللی استفاده شده است نتایج تحلیل نشان داده است تجویز توسل به زور در صورت نقض فاحش و گسترده حقوق بشر می تواند از مستندات و مقررات حقوق بین الملل عمومی تبعیت نماید.ماده 51 منشور سازمان ملل متحد اجازه داده است در صورت وقوع یک حمله مسلحانه علیه یک عضو ملل متحد،. اعضاء بایداقداماتی را که در اعمال این حق دفاع از خودبه عمل می آورند، فوراً به شورای امنیت گزارش دهند دولت ها صرفاً با رعایت شرایط مندرج در ماده 51 منشور می تواننددر مقام دفاع مشروع استثنایی بر بند 4 ماده در نظر بگیرند. عدم رعایت استانداردهای حقوق بشری به گونه ای که وجدان جامعه بشری را جریحه دار نماید نقض فاحش حقوق بشر است.